woensdag 28 januari 2015

Een bijzondere wandelening

Vandaag is er weer iets moois gebeurd.
Tijdens het wandelen vandaag heb ik weer met iemand samen gelopen. Op zich niet vreemd. Maar deze dame heb ik drie jaar geleden voor het laatst mee gewandeld en toen hebben we veel gesprekken gehad die een coachend karakter hadden.
Vreemd genoeg toen ik wegging vandaag om te gaan wandelen had ik niet gedacht dat ik vandaag zoveel NLP interventies al wandelend zou gaan gebruiken om iemand te laten nadenken over haar issue.

De wandeltocht was voor mij een van luisteren naar waarde woorden en goede vragen stellen.
Fileren met het METAModel. Tijdens de wandeling werden er verschillende zaken door haar verteld die ik alleen maar met vragen verduidelijkte. Verder maakt ik gebruik van Backtracking en vatte af en toe haar conclusies samen. Een van de dingen die zij zelf verwoorde was dat ze ontdekte dat falen mag. Tevens was haar eind conclusie dat ik door alleen maar te luisteren haar heel erg op weg geholpen had. Tijdens mijn wandeling kwam ik zelf tot de ontdekking dat ik het fijn vind om mensen een andere kan te laten zien zodat ze door een keuze die zij zelf nemen ook van richting te kunnen veranderen.

De zin die mij raakte die ze aangaf was: 
"Wat ben jij een rustige man die luistert en de juiste vragen stelt om mij te na te laten denken."  
Wat een bijzondere wandeling.




zondag 25 januari 2015

Metamodel

In mijn vorige blog schreef ik al over mijn Model of te World. Hoe je informatie verwerkt en filtert.
Maar als ik dat doe doe jij dat ook, tenminste dat vermoed ik, zeker weten doen we dat niet want mijn kaart is niet altijd gelijk met jouw kaart.
In de NLP wordt hier dus ook over gezegd dat de Deepstructure de beleving is van de werkelijkheid met de filters die jij aan heb gezet. Die jij koppelt aan jou MOW. Zodra we er woorden aan gaan geven komen we in de surface structure (de oppervlakte structuur).
Omdat ik niet precies weet wat jij wil zeggen kan ik alleen maar door vragen te stellen jou Deepstructure duidelijk krijgen. Deze vorm van downchunken is gevormd in het METAModel.

Het Metamodel is ontstaan door dat Brandler en Grinder verschillende therapeuten onderzochten naar hun manier van het uitpluizen van het mentale model. Virgina Star, Fritz Perls en Milton Erickson.
Uiteindelijk schreven zij er het boek " The structure of magic" over.

Er is een definitie van het meta model.

         Een geheel van welbepaalde semantische structuren die ons toestaan om drie processen te detecteren: omissies (weglatingen), generalisaties (veralgemeningen) en distorties (vervormingen).
         Een set van gerichte vragen die als objectief hebben de weglatingen, veralgemeningen en vervormingen te vervolledigen en bij te sturen. Zo maken we de overstap van oppervlaktestructuur naar dieptestructuur. Wanneer iemand iets zegt, kan je hiermee achterhalen wat de persoon eigenlijk bedoelt door de informatie nauwkeuriger of concreter te maken. Je daagt de grenzen van iemands wereldbeeld uit. Niet geuite, verborgen informatie komt naar boven.  

 Metamodel is te verdelen in drie onderdelen:

I. Weglatingen       (Deletion)

  • Deletion
  • Lack of referential index
  • Unspecified Verbs
  • Nomalization

II. Generalisaties   (Generalisation)

  • Universal Quantifiers
  • Modal Operators

III. Vervormingen (Distortions)


  • Cause effect
  • Mindread
  • Lost preformative
  • Presuppositions
In het volgende deel van dit blog ga ik verder op de theorie en op wat ik heb ontdekt met het metamodel.








woensdag 21 januari 2015

Model of the World

Tijdens het bestuderen van mijn aantekeningen begin ik steeds meer het idee te krijgen dat ik steeds minder weet. Ik merk dat ik meer nodig heb dan alleen de tekst en het studiemateriaal of ik moet eens gaan kijken of ik misschien mijn lat weer eens te hoog leg.
Mijn vooronderstelling Falen bestaat niet er is alleen feedback. zorgt ervoor dat ik in ieder geval een stukje makkelijker hier mee om kan gaan.
Maar zelfs daarin zit al een overtuiging waar ik even niet van weet of dat wel een waarde is die ik bij mezelf kan scharen. Dingen die ik vroeger deed, dacht en regelde is zelfs veranderd.

Hoe dit nu precies werkt heeft te maken met structuur van beleving dit heeft vooral te maken met mijn Model Of the World. (MOW)

Reference structure zijn alle zintuigelijke waarneming. VAKOG.(zie eerder blog)
deze worden gefilterd en zo ontstaat een Deep structure. een volledige ervaring. Hierbij zijn mijn overtuigingen een essentieel onderdeel van mijn MOW. Om mijn MOW uit te spreken heb ik taal nodig en daar ga ik naar de Surface structure. Oppervlakte structuur. De verbinding tussen de deepstructure en surfacestructure zorgt vaak voor vertroebeling. Met het Metamodel kan je beter tot de reference structure komen.

Met het Metamodel kan je doormiddel van downchunken beter specificeren en conctretiseren.

Op het Metamodel zal ik later nog terug komen.



zondag 18 januari 2015

Verwarring

Verwarring

Dit weekend zijn we weer ondergedompeld in een heleboel mooie zaken die mij verder kunnen helpen in mijn weg naar .. ja waarheen eigenlijk. Met op de eerste plaats een uitleg over diverse zaken als surface structure en deep structure en metamodel. Ik zal proberen om hier een uitleg over te geven in een volgend blog.

Als verrassing kregen we een mooie film te zien.  The First Grader. Een waar gebeurd verhaal.

 
Film trailer
De echte Kimani Murage.

Het is een indrukwekkende film die ik persoonlijk niet helemaal af heb kunnen kijken, zo ingrijpend dat ik een andere vorm heb gezocht om toch te kijken naar deze man en hoe dit is gegaan.  Bij het zoeken naar informatie kwam ik erachter dat er ook een GoogleDoodle deze week was over deze gebeurtenis.


Deze film is vooral goed om te kijken naar wat de drive is van deze man;
welke waardes hebben hij en de juf in deze film. 
De film heeft mij in verwarring gebracht. Maar dit heeft ook een positieve werking in mijn ontwikkeling.






dinsdag 6 januari 2015

Plaats ankers


In de afgelopen periode heb ik mij eens verder verdiept in de afgelopen NLP cursus.
Na het nog eens lezen van de aantekeningen kwam er voor mij een aantal belangrijke zaken naar boven.

In veel oefeningen die we doen binnen de NLP gaan vaak over plaatsankers.
Vandaag kreeg ik van een collega cursist een mail met alle tot nu toe gemaakte plaats ankers en toen pas besefte ik mij wat die ankers voor mij betekenen.

Ik merk dat je met (plaats)ankers eigenlijk structuur maakt in je gedachten en in je gevoel en opzoek kan gaan naar de diepere gevoelens bij een een bepaalde gebeurtenis.

In de afgelopen tijd heb ik diverse ankers gebruikt om eens wat situaties te bekijken en te verwerken.
Zelfs op deze wijze merk ik dat ik bepaalde zaken op een andere manier kan en ben gaan bekijken.

Wel is het lastig om soms wat zaken in het gevoel te zoeken omdat daar soms een behoorlijk gevoel lost komt wat ik niet altijd wil, het gebruik van deze manier van werken is wel heel mooi.